Monday, December 13, 2010

Beratnya...


Suatu ketika Mat Yong berbual dengan Landak Adan di surau kampungnya...

Landak Adan : Assalamualaikum Mat Yong, jarang dah nampak di surau akhir-akhir ni,sibuk ke?

Mat Yong : Waalaikumsalam... Bukan sibuk bang,saya kan dah pindah rumah baru-baru ni,jauh sikit dari surau, tu yang jarang pergi tu..

Landak Adan : Kenapa pula jarang pergi bila dah pindah rumah? Kereta kan ada?

Mat Yong : Bukan macam tu.. Dulu rasa senang sikit nak pergi sebab dekat,boleh jalan kaki je. Sekarang ni jauh jadi kadang-kadang tak sempat,rasa berat sikit tubuh nak pergi, nak kena panas enjin kereta dulu,nak jalan kaki tak larat..

Landak Adan : Ni abang nak bagitau.. Yang berat itu HATI bukan TUBUH.. Kalau hati kamu ringan,sejauh mana pun kamu akan usaha datang,macam masa kamu jumpa makwe kamu,sejauh manapun sanggup pergi,betul tak! Tapi bila hati dah berat, masjid sebelah rumah pun tak pergi juga!

Mat Yong : Kena lagi aku(dalam hati)

7 comments:

kiaisepuh said...

ayoyo manyak betul cerita ni kena juga kat aku huhuhu

insanfakir said...

Salah satu golongan manusia yang akan mendapat naungan Allah dikala tiada naungan kecuali naunganNya ialah seorang pemuda yang cintakan masjid. semoga kita tergolong dalam golongan itu. amin

fakir al banjari said...

No komen, pasai aku maleh pi masjid.....

Gelojak_Jiwa said...

kalu betul kata abang insanfakir maka maknanya saya bukanlah calon yang akan mendapat naunganNya disebabkan itu..

kiaisepuh said...

aku tidak mampu lagi berkata-kata marilah sama-sama ucapkan astaghfirullah...

Gelojak_Jiwa said...

astaghfirullah....

insanfakir said...

astaghfirullah....tak pe masih ade masa...:-)